در شرایطی که حکومت ایران از درون فروریخته و همه جا صحبت در مورد شکل حکومت آینده ایران است، مُرده ای بناگهان سر از خاک بر میدارد و رسانه ها را بخود مشغول میکند. برای وارثین این مُرده که از جمله نیروهائی هستند که با چنگ و دندان بکمک آمریکا برای قدرت گیری در ایران میجنگند، برگ برنده ای برای تبلیغاتشان شده است تا مردم عام و خرافاتی را بخود جلب کنند. این بمانند همان داستانیست که محمد رضا شاه تعریف کرد که از اسب به پائین افتاد و در میان هوا و زمین حضرت ابوالفضل او را گرفت و او از مرگ نجات یافت.
اخبار پیدا شدن مومیائی رضا شاه حین خاک برداری در اطراف شاه عبالعظیم گمانهای متفاوتی را در رسانه ها و نزد کارشناسان میراث تاریخی جهت صحت و سقم آن دامن زده است. از اسناد تاریخی مربوط به تخریب قبر رضاشاه توسط خلخالی ( از جنایتکاران بزرگ قرن 20) و بر اساس اخبار روز آنزمان، جنازه یا استخوانی در قبر تخریب شده رضا شاه یافته نشده بوده است و در مورد خروج آن جنازه توسط محمدرضا شاه بهنگام فرار به مصر شایعاتی در آنزمان بود. در این فاصله زمانی هم پژوهشی در انمورد صورت نگرفته است.
فرح دیبا عروس سابق رضا شاه در مصاحبه با کیهان سلطنت طلبان شایعه اینکه محمد رضا شاه جنازه پدرش را با خود به مصر برده است تکذیب میکند و میگوید “ نبش قبر در اسلام حرام است“. با این اظهار نظر نعل به میخ میکوبد که از یکطرف خود و خانواده اش را در قید „اسلام“ میبیند و از طرفی میخواهد صحت مومیائی رضا شاه را تائید کند. در اصل داستان برای عوام و خرافه خلق میشود که دریک برهه تاریخی و بی سرپرستی کشور و دست التماس مردم بخدا برای بهبود اوضاع ناگهان همان ابوالفضل دست بریده شاهنشاه آری از مهر در شکل یک کارگر کلنگ زن میاید و زمین را میشکافد و مومیائی رضا شاه از خاک سر بیرون میزند. این پیام ابوالفصل برای مردم ایران است که بروید دنبال نوه های این مرد مومیائی بگردید. حالا چرا از انهمه مدال و ستاره های فلزی که با او خاک کردند هیچ نشانه ای نیست تا کنون کارشناسان اظهار نظری نکرده اند.
حضور صدها هزار زائری که پول و طلایشان را در ضریح های مقدس میاندازند و از این اماکن شفا میطلبند امر را بر حامیان این خانواده فرتوت مشتبه کرده است که لابد میلیونها ایرانی آنها را مثل „عکس آقا تو ماهه“ خوش آمد میگویند. غافل از اینکه بدانند میلیونها ایرانی دیگر دخیل به هیچ ضریحی نبسته و میخواهند یک زندگی در خور انسانی داشته باشند.