Hochwasser im Iran – Alarmstufe 1.

Wer Goethe kennt, kennt auch Hafiz, den großen iranischen Dichter. Hafiz ist aus Shiraz, der Stadt der Liebe, mit einem Garten, mit vielen Straßen, in denen Schmetterlinge, Vögel und Honigbienen friedlich um die Organgenbäume herumfliegen. Die Stadt mit ihrem historischen, berühmten „Darwazeh ghoran, wo jährlich zehntausende Menschen das Nourouz (Neujahrs-)-Fest an der Grabstätte von Hafiz feiern.  All das ändert sich nun mit dem gewaltigen Hochwasser, das letzte Woche vom Nordiran aus angefangen hat – und jetzt steht das ganze Land unter Alarmstufe 1. Die Menschen müssen aus Sicherheitsgründen in ihren Häusern bleiben. Viele Menschen erreichte die Nachricht und der Alarm nicht und sie waren auf dem Weg zu Ausflügen auf Landstraßen und Autobahnen unterwegs. Ahnungslos gerieten Sie in Lebensgefahr.  Die offiziellen iranischen staatlichen Nachrichten werden von den Bürgern wenig empfangen, weil sie voll von religiösen Predigern ist. Die Sozialmedia wie Instagramm und WhatsApp wurden gedrosselt und sind sehr langsam.

Die aktuelle Hochwasserkatastrophe wurde so oft erst wahrgenommen, als sie selbst auf dem Weg davon betroffen waren. Per Telefon wurde das Land informiert.  Das Hochwasser trifft nun nicht nur Shiraz sondern mittlerweile den ganzen Iran. Das Hochwasser läuft wie ein  Drache durch das Land und verwüstet alles. Hunderte Menschen sind dadurch im Schlamm versunken und die offizielle Zahl von Hunderten Toten und Verletzen steigt weiter an. 

Kaweh Madani, der bei den Vereinten Nationen im Bereich Umweltschutz arbeitet und früher im Iran als Chef der Krisenmanager für Naturkatastrophen tätig war, erklärte neulich in VOA Farsi (persisch): Das Hochwasser kommt von den Veränderungen in der Luft, und die gab es schon immer. Die aktuelle Situation im Iran ist aber auch bedingt durch hausgemachte Probleme wie Staudämme, die viel Wasser gespeichert haben und nicht korrekt reguliert wurden. Das Wasser hätte regelmäßig abgelassen werden müssen. Das führt nun dazu, daß sie keine Aufnahmefähigkeit mehr haben, sie sind übervoll und das Wasser läuft über. Ein andere Ursache ist, dass Sand und Steine von Flussbetten tief ausgegraben wurden und für Wohnimmobilien und Industrie genutzt wurden – das Wasser wurde gewissermaßen aus seinem Lebensraum verdrängt. Auch ist zu beachten, dass die  Flußbetten zu Straßen und Eisenbahn-Wegen gemacht worden sind. 

Die Land steht in Schlamm. Umweltschützer warnen vor schwimmenden Schlangen im Wasser und vor gefährlichen Infektionen. Die Orangenbäume in Shiraz stecken nun „bis zum Hals“ in Schlamm. Wo die Bienen und Schmetterlinge sind – niemand wüsste es zu sagen. /Nasrin Parsa

DER FALL ERDOGAN

Die verlorenen Menschenrechte am Bosporus – wie lange schauen Deutschland und die EU noch zu?

Die deutsche Politikerin Sevim Dagdelen stellt ihr Buch „DER FALL ERDOGAN“  am 2. November in der Junge-Welt-Galerie in Berlin vor.

Sie sagt: „Es ist kein Buch über die Türkei, sondern ein Buch über das Deutsch–Türkische Verhältnis und mein Adressat ist der Deutsche Bundestag.“

Sevim Dagdelen erzählt keine Geschichten aus 1001 Nacht, sondern beschreibt historisches Geschehen: wie der türkische Präsident Erdogan die Umwandlung des Staates in einen islamischen Staat durch eine Unterwanderungs-Strategie durchführt.

Sie erklärt, Erdogans Strategie sei folgende:

Islamischer Putsch gegen alle Andersdenkenden: Säkulare, Kritiker und Minderheiten, Kriminalisierung von Kurden, sowie der HPD, der durch Todesschwadronen durchgeführt wird.

Dutzende Medien werden angegriffen. Die Redaktionen werden abgeriegelt, Radio und Fernsehsender werden abgestellt. Universitätsprofessoren, Lehrer und Studenten wurden entlassen.

Die Islamisierung der Türkei war in den 90er Jahren durch Erbekan, dem damaligen Staatspräsidenten, im Zuge, was allerdings durch das Militär gestoppt wurde.

Sevim Dagdelen distanziert sich von der Anwendung des „Faschismus“ in der Türkei, sie sagt, es gibt viele Anzeichen wie bei den Faschisten in Italien in den 20er Jahren. Sie sagt, Krieg und Folter herrschen in der Türkei, man braucht keine theoretische Bedeutung von Faschismus zu erwähnen.

Sie erwähnt die systematische Anwendung von Folter durch die Polizei. Als Beispiel verweist sie auf Bilder von mutmaßlichen Putschisten voller Blut im türkischen Fernsehen, die sagen sollen: „Seht her, wir tun alles gegen unsere Gegner“.

Was die Perspektive der Türkei ist? Sie erklärte die EU-Politik mit der Türkei. Sie stellt die Frage: Was ist die EU? Die EU ist Deutschland. Ohne die Türkei kann die EU keine Weltmacht werden. Die Nato-Allianz hat großes Interesse an der geopolitischen Lage der Türkei. Die Türkei braucht eine imperialistische Außenpolitik. In diesem Jahr ist die Türkei bei den Waffenimporten von Platz 25 auf Platz 8 vorgerückt und dies unter einem demokratischen Staat.

Dagdelen sagt, die AKP ist eine zentrale Plattform für islamische Terroristen und stellt die Frage an die Bundesregierung: Warum rüstet Deutschland einen Staat auf, der Plattform für Terroristen ist?

Sie kritisiert  das Verhalten der Bundesregierung in der Armenienresolution. Sie spricht von Mord an Armeniern und Kurden unter dem Deutschen Kaiserreich wie auch heute. Von der Zusammenarbeit der Deutschen Bundesregierung, die der Türkei bei der Polizei, dem Geheimdienst und auch militärisch zur Seite steht. Ohne diese Unterstützungen könnte in der Türkei gar nichts passieren. Grünes Licht aus Berlin ermöglich Erdogan seine Islamisierungs-Politik.

Die Kriegs-Strategie der AKP ist es, das osmanische Reich neu zu gründen. Das heißt: einen Teil von Bulgarien, Syrien, Irak und ganz Griechenland an die Türkei zu binden.

Erdogans Netzwerke haben die Außenpolitik in Europa für sich gewonnen. Diese Netzwerke greifen in Religion, Unterricht und Projekte ein. Die Netzwerke agieren brutal gegen die Opposition in Ausland. Erdogans Netzwerke in Deutschland veranstalten für Erdogan Demonstrationen, die man  als kriminelle Vereinigung bezeichnen kann.

Zum wirtschaftlichen Lage der Türkei sagt Sevim Dagdelen, daß die staatlichen Einrichtungen und Infrastruktur-Projekte mit großen Krediten belastet sind. Am Ende erklärt sie den Deal zwischen der Türkei und Europa mit der Durchleitung der Pipeline von Russland durch die Türkei nach Europa.

Das Buch hat ein Vorwort von dem renommierten Zeitungs-Redakteur Can Dünder. Der Verlag WESTEND hat “ DER FALL ERDOGAN“ im Okt. 2016, 220 S. veröffentlicht.

 

Nasrin Parsa

Democracy TV Berlin

www.presse-nasrinparsa.com

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تجاوز جنسی زنان به کودکان

 

تجاوز جنسی زنان به کودکان

 

شمارش دقیق آماری از کودکانی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اند، بدلیل ناگفته ها، ترسها، ندانستن مفهوم تجاوز جنسی هنوز مشخص نیست، اما حقیقتی در جهان مدرن سر از خاکروبه ها بیرون آورده است و گویای داستانهای این فاجعه است که بر کودکان رفته است. گویندگان اکثرا“ بزرگسالان هستند که اکنون با آگاهی به مضمون اعمالی که بر آنها  رفته است مشخص شده که برایشان چه اتفاق ناگواری در کودکی افتاده است. نمونه های آن را هر روز بیشتر از پیش از طریق رسانه ای شدن این جرم  در اروپا  توسط قربانیان بگوش جهان میرسد. قربانیان اکثرا“ زندگی دردناکی را ادامه میدهند.

راستی این تجاوزکاران که هستند؟ آیا آنها فقط مردانند که دست باین عمل میزنند یا زنان هم در تجاوز جنسی به کودکان نقش دارند؟

نقش زنان در این تجاوز کم و کم اهمیت تراز مردان نیست. تجاوزکاران ، مادر، خواهر،خاله یا عمه، پرستار بچه، معلمین مدرسه و مهد کودک و همچنین آشنایان نزدیک خانوادگی میباشند.

مراکز تحقیقی مختلفی در آلمان مانند مرکز تحقیقات جنائی ، وزارت آموزش و پرورش ، تحقیقات رگن بوگن، روانشناسی زنان خشونت بار در آخرین تحقیقات خود مجرم بودن 10% از زنان در ارتباط با تجاوز جنسی به کودکان را اعلام کرده اند. چرا این  جنسیت در صد آمار کمتری  از مردان دارند بیشتر بدلیل سکوت قربانیان مرد است در حالیکه زنان بیشتر در مورد اعمال خشونت حرف میزنند. در کشورهای دیگری از آلمان تعداد زنان متجاوز 8و6% میباشد.

وضعیت طبقاتی متجاوزین ربطی به عمل آنها ندارد، آنچه که تحقیقا“ مورد توجه است اینکه قربانیان طبقات بالا تر بدلیل اسم و رسم خود یا خانواده سکوت میکنند. قربانیانی که زبان گشوده اند اکثرا“ از طبقه متوسط میباشند. در اصل دو طبقه، یعنی بالا و پائین هنوز سکوت خود را نشکسته اند. نمونه آن در تاریخ فیلم فارسی “ شازده احتجاب“ است، که  علت زن ستیزی و سادیسم شازده احتجاب به سوء استفاده جنسی از او در کودکی توسط یک خدمتکار زن خانه بر میگردد.

در تلویزیون آلمان حضور مردی بنام مانفرد بیلر  و آنچه در کتابش با بیوگرافی خود به اجتماع نشان میدهد تابوی نقش مادر بعنوان موجودی “ مقدس“ شکسته میشود. او خطاب به جامعه میگوید: مردم باید گوش کنند، گوش کنند که من قربانی تجاوز جنسی مادرم شدم . او میگوید آنزمان ده ساله بودم . مادرم یک پتو روی زمین انداخت و گفت بیا باهم بازی کنیم. اوایل کمی با مزه بود. بامزه! هر دوی ما لخت کنار هم بودیم و با هم موزیک گوش میدادیم بعد پاهایش را از هم باز میکرد و از من میخواستم  که او را ارضاء کنم. . او در این ساعتها مهربان و خوشحال بود، بمن اجازه میداد با بشقاب بزرگ فرنی روی رختخواب بشینم و فرنی بخورم. من میدانستم کاری که با من میکند پایمال کردن حق من است ولی از ترس سکوت میکردم. بعد از مانفرد بیلر مردان دیگری سرنوشت های شبیه او را در ارتباط با تجاوز از طرف مادر، مادربزرگ یا معلم زن را بازگو کردند. در آلمان ده سال پیش دختر بچه سه ساله ای که دچار اختلال روحی شده بود با کوشش روانشناسان مشحص شد که از طرف مادر بزرگ خود یعنی مادر مادرش شبها با دست مورد سوئ استفاده جنسی قرار میگرفته است.

محققین علمی وکمیسیون های جنائی بر این نظرند که تعداد زنان متجاوز باید بیشتر از این باشد که ما از آنها خبر داریم زیرا که خیلی ها خجالت میکشند در این باره که از طرف مادر یا خواهر خود مورد سوء استفاده قرار گرفته اند، صحبت کنند زیرا که هنوز تابو شکسته نشده است.

این محققین معنای مستتر و ناشناخته تجاوز و سوء استفده جنسی را بر ملا میسازند و آن نه اینکه قربانی فقط از طریق آلت جنسی مردانه مورد تجاوز قرار گرفته است، بلکه اینکه با شیوه های عیارانه مانند بغل کردن و ور رفتن، بوسیدن، حمام دادن، کرم مالی کردن  کودکان است که همراه با لذت جنسی است . کودک قربانی در آنزمان احساس میکند که اتفاقی میافتد ولی قدرت بیان ندارد و نمیتواند درباره اش حرف بزند، در سنین رشد متوجه میشود که معنای آن فشار دادن ها و بوسیدن ها چه بوده است.

از نظر گروه تحقیق رگن بوگن آلمان پسر بچه ها بیشتر از دختر بچه ها مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته اند. تجربه های جنسی بین پسر بچه ها با مردان بصورت “ بازی“ انچام میشود. بین پسر بچه ها با زنان بصورت تحریک کننده صورت میگیرد. مثل مادری که به بهانه معاینه آلت جنسی بچه با دست بچه را نحریک میکند.

فرد متجاوز بطور اتفاقی به عمل دست نزده و نمیزند بلکه آنرا دقیقا“ برنامه ریزی میکند مکان و زمان و قربانی را انتخاب  میکند. کودکان قربانی درون حانواده اصولا“ کسانی هستند که در خانواده حمایتی ندارند. در مورد زنان متجاوز اطلاعات وسیعی موجود است که در صد بالای آنرا معلمهای زن با پسران مدرسه ای را تشکیل میدهند.

این شاهدان تابوئی را شکستند. تابوی نقش مادر بعنوان “ مقدس“ نقش زن بعنوان موجودی فقط “ عاطقی “ و یا بیگانه از “ تجاوز“ . این شاهدان نشان دادند که خشونت و تجاوز جنسیت نمیشناسد و همه جا ممکن است. آنچه که آنها به جامعه آموختند این است که کد رفتاری این متجاوزین چیست.

با فاصله گرفتن جامعه از تابو ی تجاوز انسانها زندگی آسانتری را پیش روی خواهند داشت، زیرا که فرد مورد خشونت از این ببعد میداند که او گناهی در این رابطه  نداشته و به او زور و ظلم و خشونت وارد گشته است. هیچ کودکی نمیتواند از خود دفاع کند.

 

نسرین پارسا – برلین

Nadia Murad Taha weeps infront United Nation

نادیا مراد طاها زن ایزدی نماینده در سازمان ملل متحد شد

پشت میکروفون سازمان ملل اشکهایش سرازیر میشوند وقتی که وقایع را شریخ میکند. اشکها میتوانند بغضی شکسته از بی عملی سازمان ملل متحد در برابر داعش باشد. او دختری یزدی است از روستای دهک در شمال عراق که با حمله داعش به این روستا صدها زن به اسارت درآمدند و تمامی مردان دهکده توسط گروه تروریستی داعش جلوی چشم مردم دهکده قتل عام شدند. این اولین بار در تاریخ سازمان ملل متحد نیست که انسانها بطور جمعی از طرف تروریست ها قتل عام میشوند.  تاریخ نوین شاهد تروریسم دولتی و غیر دولتی میباشد.

نادیا که مدت سه ماه در اسارت داعش زیر شکنجه تجاوز جنسی گروهی در اتاقی در بسته بود موفق به فرار شد. او خود را به دهکده همسایه رساند و از آنجا به کمپی در یونان رفت. از تریبون زنانی که از اشتوتگارت آلمان در یونان مستقر بودند توانست صدای خود را به جهان برساند او اکنون بعنوان نماینده سازمان ملل در این سازمان نشسته است و خواهان خلع سلاح کردن داعش ومنع فرستادن اسلحه به این گروه وحشت و ترور است . شجاعت، درایت و مقاومت نادیا مراد طاها کم نظیر است. اما داستان او داستان هزاران زن قربانی در این جنگ است. تکلیف آنها چه میشود که اکنون یا اسیر و یا در مقر های پناهندگی در مرزها بسر میبرند؟

برقراری مقرهای پناهندگی در مناطق جنگی برای تاءمین ضروریت اولیه پزشکی و غذائیست تا بتوانند آنها را بجای امن و قابل سکونت انتقال دهند. اما این مقرها به سرزمینهای جدیدی در جهان تبدیل میشوند که ساکنان آن سال بسال پیرتر و نسلهای بعدی زیر همین چادرها متولد و پیرمیشوند. از آفریقا تا خاور میانه این فاجعه به زندگی روزمره تبدیل گشته است.

سازمان ملل با پدیرش نادیا مراد طاها بعنوان نماینده این سازمان برای مردم یزدی کار بجائی کرده است، اما سئوال اینجاست که سازمان ملل بجز رساندن صدای  ضد جنگ اوچه اقدامی علیه پایان جنگ کرده است؟ وظیقه سازمان ملل متحد برقراری صلح و امنیت است.

بر اساس گزارش یورو نیوز در سال  2014 پاپ فرانسیس رهبر کاتولیک های جهان اعمال و رفتار گروه تروریستی داعش را “ تجاوز ناعادلانه“ خواند و گفت: “ چنانچه یک تجاوز در جریان باشد برروی متوقف کردن آن تاءکید میکنم. ونمیگویم بمباران یا آغاز جنگ، اما باید آنها را متوقف کرد“ . پیام پاپ اعظم “ متوقف کردن“ بودن و نه پایان جنگ. سازمان ملل بتازگی یعنی چهار سال بعد از شروع جنگ در سوریه ، شمال عراق واسارت گیری زنان توسط  داعش،  دستور قطع کمک های مالی به داعش را داده است. سازمان ملل باید جوابگوی ملل جهان باشد که چرا اینقدر دیر اقدام کرده است؟ موانع او چیست؟

نادیا مراد طاها  امروز بر جائی ایستاده است که تریبون سازمان ملل را در اختیار دارد و نامی ست بین المللی. او از طرف سازمان ملل متحد بعنوان نماینده در این سازمان پذیرفته شد. این حق او و تمامی زنان منطقه است که از سازمان ملل  جوابگوئی بخواهند و بپرسند چرا سازمان ملل با پدیده تروریسم دولتی و غیر دولتی خونسرد و منقعل ناظر بر قضایای هولناک نشسته است؟  حق میلیونها انسانی که جنگ نمیخواهند چیست؟

اگر سازمان ملل درهفت دهه گذشته نتوانسته است جلو جنگ را بگیرد وقت آن رسیده که این عدم توانائی او موشکاقانه بررسی گرد د تا موانع را برای ایجاد یک صلح جهانی ایجاد کند. . صلحی که اولین پایه آن عدم تولید اسلحه های جنگی باید باشد.

Nasrin Parsa

Berlin

www.presse-nasrinparsa.com

 

Pressearbeit wurde von Polizei vehindert!

neues-deutschland.de / 13.08.2016 / Berlin/Brandenburg / Seite 13

Vorwurf gegen Polizei

Publizistin prangert ungerechtfertigte Festnahme an

Martin Kröger

Der S-Bahnhof Friedrichstraße

Der S-Bahnhof Friedrichstraße

Die Publizistin und Filmregisseurin Nasrin Pasra erhebt schwere Vorwürfe gegen die Polizei. »Bei einer Fahrkartenkontrolle am vergangenen Sonntag im S-Bahnhof Friedrichstraße wurde ein dunkelhaariger Mann willkürlich verhaftet. Warum das geschah, war nicht ersichtlich«, sagt Pasra. In der Pressemeldung der Polizei am Montag hieß es zu dem Vorfall, ein Trio habe einen Fahrkartenkontrolleur angegriffen und verletzt: »Die Festgenommenen im Alter von 17, 19 und 22 Jahren kamen zur Gefangenensammelstelle und wurden nach einer erkennungsdienstlichen Behandlung entlassen.« Auf Filmaufnahmen der Publizistin zur Auseinandersetzung, die dem »nd« vorliegen, ist zu erkennen, dass mindestens eine weitere Person festgenommen wurde. Laut Pasra ein Unbeteiligter, der schlichten wollte. »Warum wurde ausgerechnet der Schlichter festgenommen?«

Auf nd-Nachfrage räumte die Polizei ein, dass »kurzfristig« eine weitere Person festgehalten wurde, bei der »aufgrund des ersten Anscheins eine Tatbeteiligung angenommen werden musste«. Zeugenbefragungen ergaben jedoch, dass diese Person schlichten wollte, weshalb sie nach einer Personalienfeststellung entlassen wurde.

Pasra kritisiert zudem, dass sie am Filmen der Situation gehindert worden sei, obwohl sie sichtbar einen Presseausweis getragen habe. Zur Verhinderung von Videoaufnahmen liegt laut eines Polizeisprechers »keine Erkenntnis« vor. Es habe darüber hinaus einen weiteren Verletzten gegeben, sagt Pasra: »Einer der jungen Erwachsenen war deutlich verletzt.« Anzeigen gegen die laut Pasra sehr aggressiven Kontrolleure liegen nicht vor, sagt die Polizei. Sie ermittle gegen das festgenommene Trio wegen Erschleichen von Leistungen sowie gefährlicher Körperverletzung.