Female voice of Iran

 

Unmöglich? Nein! Iranische Sängerinnen sangen Solo auf der Bühne des Musikfestivals „Famele voice of  Iran“ in der Villa Elizabeth – Berlin.Seit der Islamischen Revolution 1979 im Iran ist der Sologesang von Frauen per Gesetz verboten. Aber einzelne Frauen akzeptieren das nicht, nehmen Ihre Stimme als Geschenk Gottes, wollen singen und tun es auch.  Es waren neun Frauen mit verschiedenen  Gesangssprachen: Azari, Persisch, Kurdisch und Aramäisch. Ihre Lieder sind nicht subversiv. Sie handeln von Liebe, Sehnsucht, Existenz und sind teilweise auch mystisch. Die Frauen waren seit Ende Oktober in Berlin und haben Zeit gehabt, in Freiheit mit Musikern zu üben und sich auch zu vernetzen.

Bei der Eröffnung am Abend des 09. November  wurde von der Moderation darauf hingewiesen, dass man auf die Sicherheit der Künstlerinnen bei der Rückkehr in den Iran Rücksicht nehmen müsse und dass keine Bilder von ihnen in den sozialen Medien veröffentlicht werden dürfen. Sie traten in Folklorekleidung und mit Kopfbedeckung auf.

Im Interview mit verschiedenen Medien blickten die Sängerinnen hoffnungsvoll in eine Zukunft, in der ihre Stimme problemlos Gehör finden werde.  Ihre musikalische Darbietung war eine Zeitreise in den poetischen Iran, mit vielen schönen Landschaften, Sorgen und der Sonne./ Presseagentur Nasrin Parsa

 

Secret Service or Journalist? Jamal Khashoggi

جمال خاشقچی اطلاعاتی یا روزنامه نگار؟

جمال خاشقچی „روزنامه نگار منتقد“ سعودی که ناپدید شدنش در سفارت عربستان در ترکیه دنیا را به یک داستان جنائی مشغول کرده است سالها مشاور شاهزده ترکی آل فیصل رئیس سابق سازمان اطلاعات عربستان سعودی و معاون اطلاعات و امنیت در بخش مطبوعات بوده، از افراد نزدیک شاهزاده ولی بن طلال میلیاردر سعودی و بیش ازسی سال در دستگاههای اداری- امنیتی واطلاعاتی عربستان سعودی مشغول بکار بوده است . او در دوره های متمادی در دفاتر سفارت عربستان سعودی در لندن و واشنگتن کار میکرده است، بعد از پایان کار در مشاغل دولتی اش „روزنامه نگار“ میشود. او تنها کسی بود که با بن لادن میتوانست مصاحبه کند و نسبت به مرگ او اظهار تاءسف کرد. وی روزنامه نگاری منتقد به سیستم سعودی نبود.با فرارش به واشنگتن و رابطه نزدیکش با صاحبان قدرتهای تسلیحاتی و سیاستمداران جنگ طلب جایگاه خود را علنا“ در پوشش „روزنامه نگار“ توجیه کرد. با احتمالات زیاد او به قتل رسیده است. آنچه از گذشته او بر میاید میتوان حدس زد که او حامل اطلاعات مهم امنیتی بوده است که میبایست سر به نیست شود
Nasrin Parsa
Berlin

Irans hausgemachte Wasserkrise

Irans hausgemachte Wasserkrise

Mehr als zwei Millionen Menschen müssen wegen Wassermangels ihre Region verlassen

Glaubt man einigen iranischen Wissenschaftlern, dann sind langfristig nicht die USA die größte Bedrohung des Landes. Im Fernsehen sagte Parviz Kardavani, Professor für Humangeografie und Wüstenforscher an der Universität Teheran: »Es gibt kein Wasser mehr. Die Wasserkrise, nicht die USA, bedroht die nationale Sicherheit.« Eine Einschätzung, die Kaveh Madani teilt, der bei den Vereinten Nationen im Bereich Umweltschutz arbeitet: Die Wasserkrise sei »tödlich«. Und auch die iranische Regierung schlägt Alarm und schätzt, dass in den kommenden zehn Jahren bis zu 50 Millionen Iraner wegen »Wassernot« auswandern müssen. Die hochgradig brisante Lage betrifft zunächst die Provinz Sistan und Belutschistan in Südost Iran.

Diese Provinz war lange der größte Wassermelonenexporteur der Welt, aber bereits vor zehn Jahren hat die Regierung den Auslandshandel mit der wasserintensiven Frucht verboten. Bisher haben zweieinhalb Millionen Menschen wegen der Wasserkrise diese Provinzen verlassen und befinden sich innerhalb Irans auf der Flucht. In Sistan und Belutschistan, wo Menschen seit über 5000 Jahren von Landwirtschaft, Viehzucht und Fischerei leben, wird es zunehmend lebensfeindlich. In den Ostprovinzen scheitert Iran daran, gemeinsam mit Afghanistan die Wassernutzung des Flusses Hirmand, der durch beide Länder fließt, zu regeln. Doch die Gründe für den Wassermangel sind unterschiedlich. Einige Forschungsinstitute benennen Faktoren wie das Bevölkerungswachstum, Missmanagement und falsche Landwirtschaftsbewässerung als Ursachen der Dürren. Kardavani, der auch »Vater der iranischen Wüste« genannt wird, beklagt die hohe Nitratbelastung des Wassers. »Das iranische Volk kannte die Kultur des richtigen Wasserverbrauchs, weil es dreitausend Jahre mit dem trockenen und dehydrierten Klima Irans aufgewachsen war.« Die Not der Menschen mischt sich mit Vorwürfen wegen Misswirtschaft und Korruption.

Eine scharfe Anklage kommt auch vom Forum der Wasserwissenschaftler, die darauf hinweisen, dass die Regierung schon in den 1980er Jahren von der sich abzeichnenden Wasserkrise wusste und es verschlafen hat, etwas dagegen zu tun: »Konnten sie nicht oder wollten sie nicht?«, fragen die Wissenschaftler. Sie kritisieren die Agrarpolitik Irans, die geprägt ist von »Deals« zwischen Mittelsmännern der Vertragsunternehmer und Parlamentsabgeordneten. Um Wahlen zu gewinnen, zeigen sich die Abgeordneten vor laufenden Kameras, wie sie Staudämme für die Bewässerung der landwirtschaftlichen Flächen einweihen. Dann zeigen sie sich wieder an der Seite von Landwirten, denen sie Subventionen bereitstellen. Die Wissenschaftler kritisieren, dass Wasser mit einer falschen Agrartechnik und für politische Interessen verbraucht wurde. Verantwortlich machen sie die Bürokratie, geheime Deals zwischen Parlamentsabgeordneten, manche Politiker und Behörden auf lokaler Ebene verantwortlich.

Um die Wasserkrise zu lösen, fordern die Wissenschaftlern die Reinigung des Wassers mit neuen Technologien. Dass allerdings das Angebot des israelischen Ministerpräsidenten Benjamin Netanjahu angenommen wird, ist zu bezweifeln. Der machte den Vorschlag, israelische Ingenieure könnten die technologische Wasserreinigung in Iran übernehmen. Irans Staatsoberhaupt Seyed Ali Khamenei wies das Angebot mit Beleidigungen zurück.Professor Parviz Kardawani machte unterdessen einen anderen Vorschlag, wie die Wasserkrise in Iran gemildert werden könne. Im Weltall trinken Astronauten ihren recycelten Urin. Und generell gilt, die noch übrigen 15 Prozent der iranischen Wasserreserven müssen ausschließlich fürs Trinken genutzt werden.

 

مسیح علینژاد و خنجر خواهرش

مسیح jpg

مسیح علینژاد ژورنالیست و مسئول تلویزیون اینترنتی تبلت است که بدلیل کمپین چهارشنبه های سفید و مخالفت با حجاب مورد بحث و انتقادهای گوناگون است.

مصاحبه تلویزیونی خواهر و دختر خواهر مسیح علی نژاد تکرار یک تاریخ نه چندان دور است. یاد آور مادرقصی القلب یک پسر 16 ساله مجاهد و دستور اعدام پدری علیه دو پسر جوانش در اوایل انقلاب که به همین سبک  کنونی  با این دو زن محجبه در تلویزیون سراسری ایران پخش شد.

مادر

مادر: وضو گرفتی؟ پسر بچه با گریه های خفه سر تکان میداد، بله!

مادر: از درگاه امام خمینی علیه السلام مغفرت طلبیدی؟ پسر بچه با شانه های آویزان و هق هق گریه سر تکان میداد، بله!

مادر: از دل شکسته مادرت و شرمندگی او جلوی مسلمانان عذر خواهی کردی؟ پسر بچه بروی دست وپای مادرش افتاد و بلند گریه میکرد. میگفت: ببخش! ببخش!

مادر: بخشش تو با خداست از دست من کاری ساخته نیست. در سحر گاه شب مصاحبه پسر بچه بعنوان منافق تیر باران شد.

فردای آن روز بعنوان تشکر از این مادر موءمن یک یخچال تمام عیار برایش فرستاده شد. وقتی که او پریز را به برق زد یخچال منفجر شد. مادر چند تیکه در خانه اش به سقف اتاق چسبید. این هدیه از طرف مجاهدین به مادر بود.

پدر

آیت اله محمد محمدی گیلانی رئیس داداگاههای انقلاب وقت خودش محکمه دو پسرش را که به سازمان مجاهدین پیوسته بودند بعهدی گرفت و حکم اعدام آنها را صادر کرد. وقتی که ما؟مورین از انجام آن سربار زدند. محمدی گیلانی خودش بلند شد که برود فرزندانش را اعدام کند. ماءمورین برای آن که نبینند پدری فرزندانش را تیر باران میکند خودشان آنها را اعدام کردند.

خواهر و خواهر زاده بسیجی  

   مصاحبه خواهر و خواهرزاده بسیجی مسیح علی نژاد  با تلویزیون سراسری همان فاجعه زنی ست که خود را .مادرنام  نهاده بود و آن پدری که فرزندانش را به جوخه اعدام سپرد.

این دو زن بسیجی که از دنیای واقعی دور و در نوحه امام صادق غوطه میخورند هیچ درکی از روند تغییرات ندارند. آنها میگویند این آن خواهری نیست که ما میشناسیم او به مقام رهبری ما توهین کره است و ما باید اکنون از نظر مذهبی „برائت“ بدهیم. اینگونه با برائتشان تفنگ را به سوی خواهر خود نشانه میگیرد. گر چه خواهر بغض خود را قورت میداد و هنوز معصومه اش را دوست داشت ولی میدانست که چکار میکند. او میگفت که پدر و مادرش هم بر این عقیده اند ولی بدلیل کسالت نتوانستند جلوی دوربین حاضر شوند. آنچه  واضح بود که والدین مسیح نمیخواستند به این پلیدی برسند که علنا“ روبروی دختر خود بایستند. آنها بعنوان والدینی روستائی دخترشان را دوست دارند. خواهر زاده بسیجی مسیح شعری بند تنبانی میخواند در مقابله با رقص زنان در خیابانها که: آه ! چه رقصی؟ اینجا رقص ما چمرانی است. چنین رقصی آرزوست! بسیجی بسیجی ست فرق نمیکند خواهر باشد یا خواهر زاده یا غریبه. تقاوت در دو دیدگاه و دو خواسته است.

این گونه مصاحبه ها با خانواده افراد مخالفین شیوه ترور روحی است که لبه بسیار تیزی به مسائل عاطفی فرد وارد میکند. تا بند بند دل را تیکه پاره میکند. خانواده که در همه فرهنگها جای امنی برای انسان است دز چنین مواردی به شکنجه گاهی تبدیل میشود که با بیرحمی تمام دل خونین را بتماشا می نشینند شاید ثوابی ببرند. آین ها انسان هائی هستند که از نظر عاطفی یخ بسته اند. این آدمها فقط منافع خود را میبینند. در یک کلام اخساس ندارند. اما آن کسی که شیوه های ترور سیستماتیک را میشناسد میتواند جان سالم بدر برد. آن کسی که به هر دلیل میخواهد راه دیگری را برود که نیاکان او و یا دیگران نرفته اند نشان میدهد که تغییر در جهان را فهمیده و راه دیگری میجوید. او میداند هیچ چیز در جهان ثابت نیست. سمت و سوی حرکتش به خودش مربوط است./ نسرین پارسا-برلین

ایران 300 میلیون یورو پول نقد از آلمان وارد میکند

ایران 300 میلیون یورو برای نجات ارز وارد میکند.

بانک تجاری ایران در آلمان دارائی خود را بمبلغ 300 میلیون یورو پول نقد از طریق هواپیما به ایران وارد میکند. سخنگوی وزارت مالیاتی آلمان میگوید“ در تاریخ آلمان این اولین بار است که چنین وجهه سنگین پول نقد برداشته میشود.“ بنا برگفته او وزن این مقدار پول 600 1 کیلو گرم است.
سفیر آمریکا در برلین از مرکل تقاضای جدی کرده است تا سفر های آلمان به ایران لغو شود. منتقدین میگویند اینکه آمریکا بخود اجازه این تقاضا را به دولتی میدهد قابل فهم دیپلماتیک نیست.

Bild könnte enthalten: Wolken, Himmel, Flugzeug und im Freien

Iran will rund 300 Millionen Euro in bar von Deutschland nach Teheran ausfliegen, um das Geld angesichts von US-Sanktionen vor einem Einfrieren von Konten zu retten. Konkret geht es um Guthaben der staatlichen Europäisch-Iranischen Handelsbank bei der Bundesbank. Das Vorhaben werde nun geprüft, sagte eine Sprecherin des Finanzministeriums. Zuständig ist die Finanzaufsicht Bafin. Es wäre eine der größten Barabhebungen in der Geschichte der Bundesrepublik. Das Gewicht der Euro-Banknoten würde über 1600 Kilogramm betragen.Neues-Deutschland. 01.07.2018