جنبشی که به کالا تبدیل میشود.
صنعتی شدن سکس و حمایت این صنعت از طرف صاحب منصبان سیاست عضو اتحادیه اروپا در حیطه اقلیت های جنسی بسیاری از ناآگاهان جوان را به این توهم انداخته است که هر آنچه در این صحنه میگذرد میتواند ملاک عمل نیز باشد. نمایش های خشونت بار، حیوانی شدن رابطه جنسی در ملع عام و لودگی همه با هم تجاوز به حقوق و زندگی پر رنج همجنسگرایان و ترانسجدرها ست. این صنعت در حال تصرف مقبولیت کسانی ست که برای بروز خود در جامعه سنتی و مذهبی دردهای روحی و جسمی فراوانی را متحمل شده اند.
در مخالفت با تبلیغاتی شدن این پارتی روشنگران این صحنه خود را از این پارتی خیابانی کنار کشیده و دوباره خود را در گروههای سالم ارگانیزه کرده اند و این روز را با هم جشن میکیرند.
کریستف استریت دی سال 1969 در نیویورک خود را بعنوان همجنسگرایان علنی کرد. این روز هر سال در برلین با شرکت صدها هزار نفر جشن گرفته میشود. در سالهای گذشته به کاروانی برای تبلیغ کوکاکولا و امثالهم تبدیل شده بود.
حضور افراد سادو ماذوخیست ها که بطور آشکاری بازی های روانی قدرت و ذلت را بنمایش میگذرارند در این صحنه لطمه به روح و روان حساس این اقلیت میزند.هر کس حق دارد هر طور که میخواهد زندگی کند ولی حق ندارد به دیگران تحمیل کند او را قبول داشته باشند.
لوث کردن حقوق اقلیت های جنسی در صحنه سیاست وتجارت از آنجا شروع میشود که میخواهند برای آنها حقوق ویژه ای قائل شوند و این در حالیست که برای یک عدالت اجتماعی آنها را متمایز نکنند بلکه به مانند دیگر شهروندان با آنان رفتار شود. آنها بخشی از جامعه هستند.
